New Step by Step Map For بیماری سل گردن
New Step by Step Map For بیماری سل گردن
Blog Article
آزمایش پوستی سل یکی از رایج ترین روش ها در ایالات متحده برای تشخیص این بیماری می باشد. آزمایش پوستی با تزریق یک عصاره پروتئینی روی بازوی فرد صورت می گیرد. طی دو تا سه روز، فرد آزمایش شده برای سل باید به پزشک معالجه کند تا از وجود یا عدم واکنش مثبت در پوست اطمینان حاصل کنند. واکنش به این بیماری می تواند شامل سخت یا متورم شدن قسمت تزریق شده باشد. در واقع واکنش مثبت به این معناست که فرد به بیماری سل مبتلا شده است. برای تشخیص عفونت فعال راه های دیگری نیز موجود میباشد مانند: گرفتن عکس از قفسه سینه یا معینه جسمی از دیگر روشهای رایج برای تشخیص این بیماری می باشد. در کشورها و مناطقی که آمار مبتلایان به سل بالا می باشد، مانند هند، چین و اندونزی آزمایش خون در تشخیص سل موفق تر است.
سیاست انتشار مطالب سیاست انتشار مقالات پزشکی در دکترتو
معمای هوش چگونگی زنده ماندن؛میتونین بگین پسر چگونه توانست از تصادف جون سالم به در ببرد؟
روشهای مختلفی برای تشخیص سل وجود دارد. اگر علائم اولیه در شخص ایجاد شود، برای تشخیص نهایی باید از تست سل کمک گرفت.
سل بسیار مقاوم در برابر دارو در برابر سه یا بیشتر از سه مورد از شش کلاس داروهای ردهی دوم، مقاوم است.[۷۸] سل کاملاً مقاوم در برابر دارو نسبت به تمام داروهایی که در حال حاضر استفاده میشود، مقاوم است. سل کاملاً مقاوم در برابر دارو برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ در ایتالیا مشاهده شد اما از آن به بعد تا سال ۲۰۱۲ بهطور گسترده گزارش نشده است.[۷۹]موارد سل مقاوم در برابر دارو در سال ۲۰۱۳ حدود ۳٫۵٪ در موارد جدید و ۲۰٫۵٪در موارد قدیمی و قبلی بودهاست. پیشبینی میشد که حدود ۳۰۰/۰۰۰ مورد سل مقاوم در برابر دارو در سال ۲۰۱۳ وجود داشته باشد که ۱۳۶٬۰۰۰ نفر (در حدود ۴۵٪ موارد) شناسایی و گزارش شدند.[۸۰] پیش شناخت[ویرایش]
آیا تنها با نخوردن گلوتن بیماریش برطرف میشه؟مشکلی تهدیدش نمیکنه؟
● این داروهای خاص میتوانند بر کبد تأثیر بگذارند، بنابراین افرادی که داروهای سل مصرف میکنند باید از علائم آسیب کبدی آگاه باشند، مانند:
۸ ترفندهای کاربردی برای تمیز کردن فر خانگی که کارتو آسون میکنه!
صفحههایی که از جعبه اطلاعات بیماری با پارامترهای نامعلوم استفاده میکنند
شاید اجتناب از گلوتن سخت باشد اما مواجه شدن با این بیماری سختتر از نخوردن گلوتن است.
مصرف داروهای کورتیکوستروئیدی موضعی یا تزریقی در درون پوست برای فرد مبتلا ، البته طبق نظر و تجویز پزشک متخصص
در سال ۱۹۴۶، تولید آنتیبیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاهها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بیحرکت میکرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینهای از استانداردهای قابلقبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی بیماری سل نخاعی شامل حذف پاتولوژیک حفرههای قفسه سینه (تاول) در ریهها برای کاهش تعداد باکتریها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتریهای باقیمانده در جریان خون میباشد.
● پزشک ممکن است چندین دارو تجویز کند؛ زیرا برخی از سویههای سل به انواع خاصی از داروها مقاوم هستند. رایجترین ترکیبات داروها برای بیماری سل فعال عبارتند از:
برای اینکه از این بیماری پیشگیری شود و حملهی سیستم ایمنی به پرزهای روده اتفاق نیفتد، از عامل تحریککنندهی آن که گلوتن است باید خودداری شود.